Izotopoj de jodo

Estas 37 izotopoj de jodo (I) kaj nur unu el ili, ¹²⁷I, estas stabila.

Je multaj flankoj, ¹²⁹I estas simila al kloro ³⁶Cl. Ĝi estas solvebla halogeno, ne tre reakciokapabla, ekzistas ĉefe kiel ne-sorbanta anjono, kaj estas produktata pro kosmaj radioj, fuziaj, kaj en-_situ_ reagoj. En akvikaj studoj, koncentriteco de ¹²⁹I estas kutime raportita kiel la rilatumo de ¹²⁹I al tuteca I (kiu estas preskaŭ tute ¹²⁷I). Same kiel estas en okazo de rilatumo ³⁶Cl/Cl, la rilatumo ¹²⁹I/I en naturo estas sufiĉe malgranda, inter 10⁻¹⁴ al 10⁻¹⁰. La maksimumo estis dum la 1960-aj jaroj kaj 1970-aj jaroj pro fuzio, kaj la rilatumo ¹²⁹I/I estis tiam proksimume 10⁻⁷. ¹²⁹I diferencas de ³⁶Cl en ĝia pli longa duoniĝotempo (15,7 anstataŭ 0,301 milionoj jaroj), ĝi estas pli ema eniri biologiajn substancojn kaj okazas en multaj jonaj formoj (kutime, I⁻ kaj IO₃⁻) kiuj havas malsamajn kemiajn kondutojn.

Pli grandaj kvantoj de stabila ¹²⁹Xe en meteoritoj estas rezulto de disfalo de la denaska ¹²⁹I produktita per la supernovaoj kiuj kreis la polvon kaj gason el kiu la suna sistemo estis formita. ¹²⁹I estis la unua estinginta radioaktiva izotopo kiu estis identigita kiel estinta en la frua suna sistemo. Ĝia disfalo estas la bazo de la I-Xe radiomezura datigo projekto, kiu kovras la unuajn 83 milionojn jarojn de sunsistema evoluo.

Iuj el la jodaj izotopoj estas uzataj kiel radioaktivaj izotopoj en atomkerna medicino: jodo-123 kaj jodo-131 estas uzita por sola fotona eliga komputila tomografio kaj jodo-124 por pozitrona emisia tomografio. Ili povas rezulti je malsamaj bildaj kvalitoj.^[1]

La norma atompezo estas 126.90447(3) u.

1. ↑ Erwann Rault, Stefaan Vandenberghe, Roel Van Holen, Jan De Beenhouwer, Steven Staelens, Ignace Lemahieu (2007). Comparison of Image Quality of Different Iodine Isotopes (I-123, I-124, and I-131) - Komparo de bilda kvalito de malsamaj jodaj izotopoj (I-123, I-124, kaj I-131) (abstrakta). Cancer Biotherapy & Radiopharmaceuticals 22 (3) 423–430. COI:10.1089/cbr.2006.323.